Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Snowpiercer Review μία από τις καλύτερες της χρονιάς

Σκηνοθεσία: Joon-ho Bong

Ηθοποιοί: Chris Evans, Tilda Swinton, Jamie Bell

Διάρκεια: 126′

Ο άνθρωπος έχει καταστρέψει τον πλανήτη ρίχνοντας τον σε ένα φονικό χειμώνα. Οι λίγοι άνθρωποι που έχουν επιβιώσει ζούνε σε ένα φουτουριστικό τρένο, το οποίο κινείται ασταμάτητα ανά την παγωμένη υφήλιο.

Μέσα στο τρένο οι άνθρωποι εχουν χωριστεί σε ‘κλάσεις’. Υπάρχουν οι πλούσιοι και δυνατοί  που ζούνε μπροστά και καταδυναστεύουν τον φτωχό και ανήμπορο κόσμο που ζει στο πίσω μέρος. Μέχρι που ο κόμπος φτάνει στο χτένι και έρχεται η ώρα που οι ‘αδύναμοι’ πρέπει να σηκώσουν κεφάλι και να πολεμήσουν για την επιβίωση τους.


Με ένα τέτοιο δυνατό σενάριο και ένα επίσης καλό σκηνοθέτη από πίσω, το Snowpiercer είχε λίγες πιθανότητες να αποτύχει. Ο Joon-ho Bong του The Host (βρείτε το, δείτε το) διάβασε παλαιότερα το κόμικ του Jean-Mark Rochette με τον τίτλο “Le Transperceneige”, ενθουσιάστηκε και αποφάσισε να το κάνει ταινία.Και μάλιστα την πρώτη του Χολυγουντιανή ταινία με γνωστούς ηθοποιούς όπως ο Chris Evans, John Hurt, Jamie Bell και αρκετοί άλλοι!

Ουσιαστικά η ταινία είναι αλληγορική, μια μικρογραφία της κοινωνίας (που τόσο μοιάζει με την Ελλάδα του σήμερα) και φέρνει στο νου κλασσική λογοτεχνία όπως το Η Φάρμα των Ζώων του Όργουελ, όπου σε μια δυστοπική μίνι-κοινωνία οι καταπιεσμένοι επαναστατούν.

Έχει μέσα πολιτική, ηθικές επιλογές και αρκετή σκέψη. Εκεί όμως που θα μπορούσε κάλλιστα να αναλωθεί σε αυτά, ο σκηνοθέτης Joon-ho Bong σου παρουσιάζει ένα τόσο πλούσιο κόσμο, που σχεδόν κάθε σκηνή είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Καινούργιοι χαρακτήρες, νέα πράγματα να δεις και νέες προκλήσεις κρατούν το ενδιαφέρον στα ύψη. Καθώς οι ήρωες μας κινούνται από βαγόνι σε βαγόνι, δεν απολαμβάνουμε μόνο ένα τρομερά στιλιστικό κόσμο, αλλά η αγωνία αυξάνεται κατακόρυφα.


Φυσικά και θα ταυτιστούμε με τους πρωταγωνιστές και φυσικά θα μας εκνευρίσουν οι κακοί (που είναι αληθινά μα και ρεαλιστικά κακοί, μια και κινούνται με δικό τους ηθικό κώδικα), και θα διψάμε μαζί τους για δικαιοσύνη έως και το συναρπαστικό τελευταίο λεπτό.

Σε κάτι που υστερεί η ταινία είναι η μεγάλη ανάπτυξη των χαρακτήρων. Δεν εξηγείται το background τους παρόλο που σε μια σκηνή ο πρωταγωνιστής αναφέρεται σε μια τρομερή στιγμή του παρελθόντος του, η οποία είναι πολύ ενδιαφέρον. Επίσης μία κοπέλα από τους ήρωες μας, έχει μια ειδική ικανότητα η οποία δεν εξηγείται τι και πως την απέκτησε, ούτε καιν επιγραμματικά.

Όσο αφορά τη σκηνοθεσία η ταινία παίρνει άριστα. Η δράση είναι πάντα επικεντρωμένη, χωρίς κάμερα-που-τρέμει και με τα απαραίτητα slow-motion. Οι μάχες είναι brutal με awesome χαρακτήρες όπως ο μουγγός ‘νίντζα’ και με νέες προκλήσεις κάθε φορά. Επίσης ο κόσμος πέρα του τρένου είναι εκθαμβωτικός, με το χιόνι και τον πάγο να καλύπτει τα πάντα, και να αισθάνεσαι πως βρίσκονται όντως σε ένα παγωμένο πλανήτη. Τα εφέ είναι επίσης άψογα, από τις περιοχές που περνάει το τρένο, μέχρι την κίνηση του, αλλά και τον χαμό που γίνεται στο φινάλε. Γενικά ο οπτικοακουστικός τομέας είναι ένα από τα δυνατά χαρτιά της ταινίας.


Το Snowpiercer είναι άνετα μία από τις κορυφαίες ταινίες της χρονιάς και ένα από τα καλύτερα μετά-αποκαλυπτικά sci-fi που έχουν βγει ποτέ. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό thrill-ride από την αρχή έως το τέλος, με τρομερή σκηνοθεσία, καλοσχεδιασμένο κόσμο και καλές ερμηνείες. Αν προσθέσετε σε αυτό τους παραλληλισμούς και τις κοινωνικές αλληγορίες μιλάμε για ένα από τα σύγχρονα αριστουργήματα.

Αν και θα ήθελα περισσότερη ανάπτυξη χαρακτήρων, ωστόσο αυτά που συνέβαιναν επί οθόνης και η αίσθηση του δίκαιου που με έπνιγε μαζί με τους πρωταγωνιστές, με κράτησε στην άκρη του καθίσματος μου δαγκώνοντας μανιωδώς τα νύχια μου.


24 Απριλίου κυκλοφορεί. Aξίζει να τη δείτε στη μεγάλη οθόνη. Μην τη χάσετε!





10 Things you didn’t know about LinkedIn

  1. LinkedIn is one of the oldest surviving and thriving networks. It launched in 2003. Think about this next time you hear “[Insert new kid on the block] is the New MySpace/Facebook…”
  2. What the heck is a “L.I.O.N?” You may have seen this acronym on some user’s profiles. It is not endorsed by LinkedIn and simply means this person is a super connected person, its stands for “LinkedIn Open Connector” as in “will add anyone.”
  3. Just like the other social networking behemoth, Facebook, LinkedIn is also a work in constant progress and is continuously being updated. “Event Listings” and “Product Pages” are just two of the recent deadpooled features drawing the ire of digital marketers but also keep them on their toes.
  4. Knowing the benefits of advanced searches and how to utilize filters and differing account advantages can give any salesperson, researcher or HR rep. a huge edge on the competition.
  5. Community groups are excellent for networking, finding useful information and even distinguish yourself or your brand as an industry leader. The largest group on LinkedIn is “Job Openings, Job Leads, and Job Connections” and has 1,387,821 members. But they are absolutely tedious to maintain and poorly structured for community managers who need data to provide actionable insights:
    a. No efficient way to analyze deep insights for owned groups
    b. No storage or time range options for analytics
    c. No way to examine engagement or users either
    d. Spammers: oy, vey, the spammers are out of control
    e. There are no third-party tools to analyze, schedule, or assist group owners in any way.
    f. There are no buttons, feeds or any sort of tool to promote groups outside of LinkedIn.
    g. When you search for groups, there is no way to filter for group size or most engaged or which ones are truly open to post.
    h. There is no way of knowing how your group ranks among others.
    i. There is a limit to how many groups you can join or moderate.
    j. There is a limit of 5 times (EVER) that you can modify your groups’ branding.
    k. You can invite large numbers of people to your group but you can’t modify or customize the canned impersonal LinkedIn message attached leading to a poor experience all around.
    l. There is an invite ceiling for groups. It can be increased by request but there is no way to gauge where you are in proximity to your limit. It varies by group.
    m. SWAM (Site Wide Automatic Moderation) has made group owners pay the price for out of control spammers. If someone is blocked and deleted in one group, they are automatically moderated (and not allowed to post unless approved manually) in EVERY other group they have joined. Most people are both angry and confused about this and just contact Group Managers who can do very little.
    n. There seems to be a disconnect between the LinkedIn mobile apps and the website. Many people using an ipad or the app don’t know how to join a group or even which group they have been invited to join.
    o. There is no way to track response rates for announcements that have been sent to a group and no way to archive or analyze past announcements.
    p. LinkedIn Polls for groups are sort of a joke: There is no way to see votes unless you vote, forget about insights.
    q. Learn from the big guys: If you care about influence more than numbers, make your group super niche to create a topical powerhouse or go broader if you want to build a amplification/prospecting platform.
  6. Job seekers who have applied to a job via LinkedIn and go back to look at the listing using the mobile app cannot open or see the listing anymore. This makes no sense to me.
  7. Many people under utilize their contacts: you can use services like Google+, Gmail’s Rapportive & the Outlook plug-ins to export or connect to your contacts outside of LinkedIn.
  8. It is mind boggling to me how many people use an inappropriate profile picture or post content that raises eyebrows on this network. Keep it professional and stay away from made up job titles and risqué photos.
  9. Everyone can now become a LinkedIn influencer and publish content. The field has been leveled and open to all.
  10. The most successful groups and brand pages have a dedicated team or staff member monitoring, posting and maintaining brand promise, daily if not on an hourly basis.

ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ: Στα ερείπια της ένδοξης βιομηχανίας λιπασμάτων του 1909


ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ: Στα ερείπια της ένδοξης βιομηχανίας λιπασμάτων του 1909

Αναμφίβολα, κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε βρεθεί  μπροστά σε έναν ερειπωμένο χώρο, ένα εργοστάσιο, ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι, μια παλιά βιομηχανία.Όλοι μας κλείσαμε τα μάτια και προσπαθήσαμε να φανταστούμε κάτι από την εποχή που τα ερείπια αυτά...είχαν ζωή!

Μια περιοχή που αν και σήμερα μοιάζει με ξεχασμένο τοπίο,για 89 συναπτά έτη έσφυζε από ζωή.

περισσότερες φωτογραφίες στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.flickr.com/photos/ibanakos

Η γέννηση

H Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων ιδρύθηκε το 1909 από τον Ν. Κανελλόπουλο και πολλούς έλληνες επιστήμονες.
Η έκταση ανερχόταν σε 245 στρέμματα και σύμφωνα με πληροφορίες της περιοχής, το οικόπεδο δίπλα στο λιμάνι της Δραπετσώνας στην Ηετίωνα ακτή, αγοράστηκε σε συμφέρουσα τιμή.

Η γιγάντωση

Το 1910 το εργοστάσιο έχει κατασκευαστεί πλήρως και σταδιακά αρχίζει να αναπτύσσεται και σε γειτονικά οικόπεδα. Η ΠΥΡΚΑΛ παραχωρεί το δικαίωμα παραγωγής οξέων στην ΑΕΕΧΠΛ και έτσι για τα επόμενα πενήντα χρόνια η εταιρεία μονοπωλεί στην παραγωγή λιπασμάτων (θειικό οξύ, θειικός χαλκός, θειικός σίδηρος, υδροχλωρικό οξύ, νιτρικό οξύ, λιπάσματα) και λίγο αργότερα υαλουργικών ειδών.

Ο ρόλος των προσφύγων

Μετά την μικρασιατική καταστροφή, χιλιάδες πρόσφυγες καταφθάνουν στο Πειραιά. Τα φθηνά εργατικά χέρια σε συνδυασμό με την άνοδο του εργοστασίου τη περίοδο εκείνη, δημιουργούν έναν ολόκληρο οικισμό γύρω από την περιοχή της Δραπετσώνας, με τους εργαζόμενους το 1934 να φτάνουν τους 4000.

Η αρχή του του τέλους

Ήδη από το 1970 το εργοστάσιο αντιμετώπιζε προβλήματα. Επενδύσεις δεν υπάρχουν και το μέλλον μιας ολόκληρης βιομηχανίας, η οποία μεγάλωσε τρεις γεννιές, ήταν ιδιαίτερα δυσοίωνο.

Το λουκέτο και η κατεδάφιση

Το 1992 η Εθνική Τράπεζα αγοράζει τα Λιπάσματα, ιδρύει μια θυγατρική διαχειριστική εταιρεία, η οποία διοικεί το μέρος που λειτουργούσε υποτονικά μέχρι το οριστικό κλείσιμό του, το Σεπτέμβριο του 1999. Το 2003 κατεδαφίστηκαν τα περισσότερα βιομηχανικά κτίρια που υπήρχαν. Το μόνο που απέμεινε, είναι το εργοστάσιο υαλουργίας με τη χαρακτηριστική του καμινάδα.

Το σήμερα

Η Δραπετσώνα μείωσε σε μεγάλο βαθμό τα επίπεδα ρύπανσης της, οι φωτογράφοι έχουν βρει έναν χώρο, ο οποίος συνδυάζει την ερήμωση του εργοστασίου με την ομορφιά του λιμανιού, ωστόσο κάτι λείπει...
Η περιοχή μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί, πάντα με σεβασμό στην ιστορία και την παράδοση.
«Από τη ρυπαίνουσα βιομηχανία περάσαμε σήμερα στο “αποστειρωμένο” πολεοδομικό κενό» έγραψε ο συγγραφές Νίκος Μπελαβίλας... Και για αυτό το κενό, κάτι πρέπει να γίνει...